Jak nawarzyć sobie piwa?

Piwo domowe? To prostsze niż myślisz!

Od pewnego czasu dużą popularnością cieszy się piwo kraftowe, zwane rzemieślniczym. Browary kraftowe nie zajmują się produkcją złotego trunku na masową skalę, są niezależne i warzą piwo przy wykorzystaniu tradycyjnych składników i receptur. Piwa kraftowe produkowane są przez browarników-rzemieślników, którzy z pasją i oddaniem wykonują swoją pracę.

Ty też możesz stać się prawdziwym browarnikiem-rzemieślnikiem i uwarzyć sobie piwo w zaciszu swojego domu. A uwierz, że naprawdę warto! Smak domowego piwa różni się od sklepowych wyrobów, oczywiście na korzyść tego pierwszego. By uwarzyć w domu piwo, musisz zaopatrzyć się w niezbędne sprzęty i surowce. Oprócz tego będziesz potrzebować dużo zapału do pracy i cierpliwości – bez tego ani rusz!

Domowe piwo możesz wyprodukować na dwa sposoby. Pierwszym z nich, bardziej złożonym i składającym się z wielu etapów, jest produkcja piwa metodą zacierania, czyli z surowców wymagających obróbki. Drugi sposób jest łatwiejszy i obejmuje domowy wyrób złotego trunku z gotowego półproduktu, jakim jest brewkit.

Niezbędnik domowego piwowara

Produkcja...

domowego piwa nie będzie możliwa, jeśli nie zaopatrzysz się w niezbędne sprzęty, naczynia i surowce. Dlatego Twój zestaw do warzenia piwa w domu powinien zawierać:

• duży garnek z pokrywką, o pojemności 20-30 litrów – do przygotowania zacieru i gotowania wody;
• fermentator z kranikiem i pokrywką – potrzebny do filtracji, a także rozlewu piwa do butelek;
• fermentator z pokrywką i bez kranika – służący do przeprowadzenia fermentacji burzliwej;
• termometr kuchenny – by na każdym etapie produkcji móc sprawdzić, czy osiągnięta temperatura zacieru lub wody jest zgodna z recepturą;
• ballingometr, czyli cukromierz – niezbędny do pomiaru zawartości cukru;
• rurka fermentacyjna – jej zadaniem jest blokowanie dostępu powietrza do fermentatora; może być szklana lub plastikowa;
• drewnianą łyżkę – niezbędną do mieszania zawartości garnka w trakcie wsypywania słodu;
• płyn Lugola – po to, by sprawdzić, czy pierwszy etap produkcji piwa, tj. zacieranie słodu, zakończył się powodzeniem;
• kapslownicę;
• butelki.

Oprócz wymaganych sprzętów musisz zaopatrzyć się w surowce, na bazie których wyprodukujesz swoje piwo. Jeśli zdecydujesz się na produkcję piwa metodą zacierania, będziesz potrzebować słodu, chmielu, drożdży piwowarskich oraz ekstraktu słodowego lub glukozy. Ponadto musisz wygospodarować sobie kilka godzin wolnego czasu na przygotowanie zacieru, filtrację, warzenie, chłodzenie i zadanie drożdży. Później pozostaje już tylko czekanie, ponieważ fermentowanie i leżakowanie w butelkach to procesy trwające około 1,5 miesiąca.

Domowe piwo z brewkitu

Wspomnieliśmy już, że piwo domowe można zrobić na dwa sposoby. Mniej skomplikowaną metodą jest warzenie złotego trunku z gotowego półproduktu, jakim jest brewkit. Piwo z brewkitu jest łatwiejsze w produkcji niż metodą zacierania. Brewkit to brzeczka piwna w postaci ekstraktu słodowego z dodatkiem chmielu, którą wykorzystuje się do przygotowania domowego trunku. Półprodukt ten sprzedawany jest w puszce i ma postać gęstego i słodkiego syropu. Najczęściej brewkit stanowi część całego zestawu do warzenia, wraz z drożdżami i instrukcją warzenia domowego trunku, co stanowi nieocenioną pomoc dla osób dopiero rozpoczynających swoją przygodę z produkcją piwa w domowym zaciszu. Znawcy jednak przekonują, że choć piwo z brewkitu świetnie się udaje i jest idealne dla początkujących, to samodzielne zacieranie jest lepszym rozwiązaniem. Metodą zacierania możemy uzyskać piwo dokładnie takie, jakie chcemy, krok po kroku, od początku do końca.

Jak zrobić piwo w domu metodą zacierania? Instrukcja krok po kroku

• Zacieranie słodu

Pierwszym etapem domowej produkcji piwa jest zacieranie słodu. Celem zacierania jest przerobienie skrobi zawartej w słodzie na cukier, by ten, na dalszym etapie warzenia piwa zamienił się w alkohol i dwutlenek węgla. Słód możesz kupić w całości i samemu rozdrobnić lub kupić już ześrutowany produkt, nadający się do podgrzewania.

Proces zacierania słodu należy rozpocząć od wlania do dużego garnka wody i podgrzania jej do odpowiedniej temperatury, zwykle jest to około 65-70 stopni Celsjusza, choć wartość ta uzależniona jest od konkretnego przepisu na piwo. Temperaturę wody warto sprawdzić przy pomocy termometru kuchennego. Po podgrzaniu wody wyłącz gaz i wsyp do garnka słód, przy czym musisz wiedzieć, że wody powinno być trzy razy więcej niż słodu. W czasie wsypywania słodu mieszaj zawartość garnka drewnianą łyżką. Następnie przykryj garnek pokrywką, pozostawiając w nim zacier na około godzinę. By sprawdzić, czy pierwszy etap produkcji piwa zakończył się powodzeniem, należy przeprowadzić próbę jodową. W tym celu musisz pobrać próbkę zacieru na biały talerz i zakropić ją płynem Lugola. Jeżeli płyn nie zmieni koloru, to znaczy, że proces zacierania jest zakończony i możesz przejść do filtrowania.

• Filtracja

Filtracja polega na oddzieleniu resztek ziarna od wodnego roztworu, w efekcie czego powstaje brzeczka. By uzyskać przefiltrowany płyn, będziesz potrzebować fermentatora z kranikiem. Należy do niego wlać całą zawartość garnka i odczekać, aż ziarno ułoży się na dnie kadzi filtracyjnej (zwykle proces ten trwa około 30 minut). W międzyczasie ponownie trzeba podgrzać wodę w dużym garnku, tym razem do temperatury 80 stopni Celsjusza. Na kranik fermentatora należy założyć rurkę igielitową, przy pomocy której obserwuje się, czy filtrowane piwo jest klarowne. Początkowo trunek będzie mętny, dlatego należy je zlać do osobnego garnka, i ponownie przelać do kadzi filtracyjnej. Po kilku litrach z kranika zacznie płynąć klarowny płyn. Przejrzystą ciecz należy zlewać do dużego gara, w którym będziesz warzyć piwo. Kiedy poziom płynu będzie tak niski, że gęsta część zacieru zacznie wynurzać się ponad taflę wody, wlej do fermentatora podgrzaną wodę i kontynuuj filtrację.

• Warzenie piwa i chłodzenie

Kolejnym krokiem jest warzenie brzeczki poprzez jej godzinne gotowanie. W czasie trwania tego procesu należy dodać do brzeczki dwie porcje chmielu. Po zdjęciu gara z palnika, jego zawartość należy jak najszybciej schłodzić do temperatury 20 stopni Celsjusza. Najprostszym i polecanym sposobem jest umieszczenie naczynia z brzeczką w wannie wypełnionej wodą z lodem. Uwaga! Od tego momentu, brzeczka narażona jest na infekcje, dlatego wszelkie akcesoria, które będą miały z nią kontakt muszą być zdezynfekowane lub wysterylizowane. Po schłodzeniu brzeczkę należy przelać do fermentatora w taki sposób, by jak największa ilość osadu pozostała w garze.

• Zadanie drożdży

Przed zadaniem drożdży warto napowietrzyć brzeczkę. W tym celu wystarczy po prostu kilkukrotnie zamieszać zamkniętym fermentatorem. Po napowietrzeniu możesz już zadać drożdże. W jaki sposób? Jedyne, co musisz zrobić, to rozsypać suche drożdże na powierzchni brzeczki. Teraz musisz uzbroić się w cierpliwość! Zrezygnuj z ciągłego zaglądania do fermentatora i daj pracować drożdżom.

• Fermentacja burzliwa

W ciągu kilku kolejnych dni w fermentatorze będziesz mógł zaobserwować rozmaite zjawiska, które sprawią, że piwo nabierze mocy i alkoholu. Najpierw na powierzchni pojawią się małe bąbelki, później zobaczysz ogromną ilość piany. To etap fermentacji burzliwej, który trwa nawet do tygodnia. Jednak zniknięcie piany wcale nie musi oznaczać końca tej fermentacji. By dowiedzieć się, czy etap fermentacji burzliwej już się zakończył, należy dokonać serii pomiarów ekstraktu przy pomocy ballingometru, czyli cukromierzu. Jeżeli cukromierz przez dwa kolejne dni będzie wskazywał taką samą wartość, to oznacza, że fermentacja burzliwa zakończyła się.

• Fermentacja cicha

Po fermentacji burzliwej nadszedł czas na fermentację cichą. W tym celu należy odciągnąć młode piwo do innego fermentatora tak, by na spodzie pierwszego naczynia pozostały drożdże. Na tym etapie produkcji domowego piwa bardzo ważna jest szczelność naczynia, które należy zamknąć poprzez rurkę fermentacyjną. Zadaniem fermentacji cichej jest uzyskanie klarownego trunku. Im dłużej będzie trwał ten proces, tym piwo będzie klarowniejsze. Jednak znawcy przekonują, że co za dużo to nie zdrowo, i wskazują, że piwo należy klarować przez około 2,5 tygodnie.

• Refermentacja piwa i rozlewanie do butelek

Już tak nie wiele dzieli Cię od tego, by wziąć do ręki butelkę z domowym piwem, otworzyć ją otwieraczem, przelać do kufla i rozkoszować się smakiem samodzielnie uwarzonego złotego trunku! A jeśli chcesz pochwalić się samodzielnie uwarzonym piwem na imprezie, proponujemy je przelać do efektownie prezentującego się słoja z kranikiem.

Zanim jednak przejdziemy do przyjemności, musisz poddać piwo refermentacji, co oznacza, że po zakończeniu fermentacji cichej piwo ponownie należy przelać do wysterylizowanego fermentatora z kranikiem i dodać do niego glukozę lub ekstrakt słodowy. Teraz nie pozostało już nic innego, jak rozlać piwo do dobrze wymytych i wysterylizowanych butelek oraz je zakapslować przy pomocy kapslownicy.

Dzięki refermentacji piwo odpowiednio się nagazuje i sklaruje w butelce oraz nabierze wybornego i aromatycznego smaku. Jeszcze musisz trochę poczekać, ponieważ butelki z domowym piwem powinny leżakować w ciemnym i chłodnym miejscu przez około 4 tygodnie.

A potem nie pozostaje już nic innego, jak próbować, smakować i delektować się aromatem własnego wyboru. Przy czym należy pamiętać, że domowe piwo bardziej pieni się od tego, które znajdziesz na sklepowej półce, dlatego zaleca się schłodzić butelkę ze złotym trunkiem na co najmniej kilka godzin przed podaniem. Ograniczysz też pienienie, jeśli w trakcie nalewania napoju będziesz trzymał szklankę do piwa pod kątem 45 stopni.

Uwarzenie piwa w domu nie jest trudne, choć czasochłonne i pracochłonne oraz wymagające dużych pokładów cierpliwości. W końcu złoty trunek potrzebuje naprawdę dobrych kilku tygodni, by dojrzeć i zachwycać swym wybornym smakiem i aromatem. Jednak efekty naprawdę są tego warte! Amatorzy złotego trunku przekonują, że domowe piwo jest bardzo świeże i intensywne w smaku i naprawdę bije sklepowe wyroby na głowę. Spróbuj i Ty!