Degustacja - sztuka czytania wina

Wszystkie kolory wina

Barwę wina należy oceniać przy dobrym, górnym oświetleniu, oglądając zawartość kieliszka na białym tle. Istotna jest klarowność trunku – przy dobrze wykonanej dekantacji na dnie kieliszka nie powinny znajdować się osady. O dobrej klarowności świadczy blask trunku – te o wyższej kwasowości dają więcej blasku. Barwa wina potrafi powiedzieć nam wiele o wieku trunku, procesie jego dojrzewania oraz jakości szczepu.

Młode białe wina są przeważnie bardzo jasne, te z obszarów chłodnych często o zielonkawym natężeniu. Wina, które leżakowały w beczkach, mają przeważnie intensywniejszy odcień. Im starsze białe wino, tym jego koloryt jest głębszy, wchodzący często w odcienie brązu. Najlepiej degustować je w specjalnym kieliszku do wina białego: idealny kieliszek ma długą nóżkę, dzięki czemu ciepła dłoń nie nagrzewa wina, i zwężaną czaszę, by trunek miał jak najmniej kontaktu z powietrzem. Czerwone wina, oceniane w przechylonym kieliszku, posiadają tzw. jądro, które pomaga określić region, szczep czy technikę wytwarzania. Jego intensywna barwa świadczy o tym, iż wino pochodzi z regionów ciepłych i nasłonecznionych. Młode czerwone wina posiadają fioletowy lub purpurowy poblask na obrzeżu, który z wiekiem staje się brązowawy. Takie trunki najlepiej smakują serwowane w kieliszku do czerwonego wina – większym i szerszym niż ten przeznaczony do wina białego.

Zapach prawdę powie

Lekkie zawirowanie wina w kieliszku służy także wydobyciu z niego całej głębi aromatów. Analizie poddana powinna być ich intensywność i złożoność, którym sprzyja długie dojrzewanie. Bukiet trunków młodych to często świeże zapachy owocowe i kwiatowe, natomiast im wino jest starsze, tym więcej dominujących w nim aromatów ziemi, przypraw korzennych, drewna lub woni zwierzęcych.

Harmonijny smak wina

By prawidłowo ocenić smak trunku, trzeba wziąć w usta jego spory łyk i pozwolić mu swobodnie rozlać się w jamie ustnej. Odpowiednie jej rejony bowiem wyczuwają konkretne właściwości smakowe. W pierwszym wrażeniu odbierana jest słodycz trunku, jego krągłość i pełność. Dopiero chwilę potem odczuć można jego głębszą strukturę – ilość garbników, odpowiadających za goryczkę, kwasów oraz ilości alkoholu. Gdy wino podgrzewane jest w jamie ustnej, często wydobywają się z niego aromaty, niewyczuwalne wcześniej zmysłem powonienia. Duże znaczenie ma równowaga i harmonia konkretnych elementów wina – im lepsze wino, tym lepiej odczuwana harmonijna całość. O tym, jak wytwarza się wino, więcej przeczytasz w Magazynie Od winnego grona do butelki wina. Historia i rodzaje wina.

Degustacja daje nam często odczucia, które trudno ubrać w słowa. Zmysły, odbierające tyle bodźców naraz, nie pozwalają nam często sprecyzować konkretnych wrażeń, jednak „szósty zmysł” sprawia iż odczuć możemy prawdziwą satysfakcję, kosztując dobrych trunków. W tym wypadku niezwykle prawdziwe jest zdanie kalifornijskiego uczonego, Maynarda Amerine'a, iż jakość wina łatwiej rozpoznać, niż określić.